Ο Φρεντ Ασταίρ (Fred Astaire) ο βραβευμένος με Όσκαρ Αμερικανός χορευτής, χορογράφος, τραγουδιστής και ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου, ήταν ότι καλύτερο είχε να επιδείξει ο χορός μπροστά από τις κάμερες την εποχή της πρώτης άνθησης του Χόλιγουντ. Δεν είναι τυχαίο πως ο Νουρέγιεφ και ο Μπαλανσίν τον χαρακτήρισαν ως τον μεγαλύτερο  χορευτή του εικοστού αιώνα. Ο  άνθρωπος που είχε φτερά στα πόδια, έκανε τις δυσκολότερες φιγούρες να μοιάζουν παιχνιδάκι, με την απαράμιλλη χάρη του και το μοναδικό του στιλ να σφραγίζουν το είδος που ήξεραν μέχρι τότε ως μιούζικαλ, δημιουργώντας  ένα από τα εμβληματικότερα κινηματογραφικά δίδυμα όλων των εποχών, στο πλευρό της Τζίντζερ Ρότζερς.

Γεννήθηκε ως Φρέντερικ Αούστερλιτς, στις 10 ΜαΪου 1899 στην Ομάχα της Νεμπράσκα και από πολύ νωρίς ξεκίνησε να ασχολείται με την μουσική, παίζοντας  πιάνο, ακορντεόν και  κλαρινέτο και να χορέυει ντουέτο με την επίσης ταλαντούχα αδελφή του Αντέλ, παράλληλα με τα μαθήματά τους και το ωδείο στην πίστα του βοντβίλ, παρουσιάζοντας δικά τους θέματα. Ο κόσμος λάτρευε τα αξιαγάπητα αδέλφια, που έγιναν σύντομα διάσημα στην σκηνή της Νέας Υόρκης και το 1917 βρήκαν τον δρόμο τους για το ΜπροντγουέΪ, παίζοντας σε πλήθος παραστάσεων μέχρι το 1932 που η Αντέλ εγκατέλειψε τον χορό για να παντρευτεί έναν Βρετανό αριστοκράτη.

Ο Ασταίρ στρέφεται πλέον σε σόλο καριέρα, εξασφαλίζοντας έναν μικρό ρόλο στο πλευρό της Τζόαν Κρόφορντ, στο «Dancing Lady» το 1933, που του άνοιξε τις πόρτες του Χόλιγουντ για να γεννηθεί το καλλιτεχνικό δίδυμο Φρεντ Ασταίρ – Τζίντζερ Ρότζερς. Η συνεργασία τους είχε τόσο μεγάλη επιτυχία από την πρώτη στιγμή, που  γύρισαν συνολικά 10 ταινίες, ανάμεσα στις οποίες «Gay Divorcee» το 1934, «Roberta» το 1935, «Top Hat» το 1935, «Follow the Fleet» το 1936, «Swing Time» το 1936, «Shall We Dance» το 1937, «Carefree» το 1938 και με το απαράμιλλο χορευτικό  στιλ και το αρμονικό δέσιμο τους έγιναν το νέο πολυαγαπημένο ντουέτο του μιούζικαλ. Όπως έλεγε η Κάθριν Χεπμπορν, ο Ασταίρ έδινε στην Ρότζερς class και εκείνη το sex που του έλειπε, όταν χόρευε μόνος του. Ο λόγος που τόσες πολλές γυναίκες λάτρευαν τον χορό του Φρεντ Ασταίρ, ήταν ότι η ίδια η Τζίντζερ Ρότζερς έδινε την εντύπωση πως το να χορεύεις μαζί του ¨ήταν η πιο συναρπαστική εμπειρία που μπορεί κανείς να φανταστεί¨.

Το 1939 ο Ασταίρ αποχώρησε από το ντουέτο, για να ακολουθήσουν νέες αξιομνημόνευτες χορογραφίες και υπέροχες ερμηνείες, με διαφορετικές παρτενέρ αυτή την φορά, Έλινορ Πάουελ, Πολέτ Γκοντάρ, την Ρίτα Χέιγουορθ, Τζόαν Λέζλι, Λουσίλ Μπρέμερ, την Τζούντι Γκάρλαντ, την ΌντρεΪ Χέπμπορν και άλλες.

Ο Ασταίρ αποσύρθηκε από το σινεμά το 1946, για να στραφεί στην τηλεόραση και να ιδρύσει μια εμπορικά επιτυχημένη αλυσίδα σχολών χορού. Έπαιξε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές και διάφορα βραβεία, όπως Βραβείο Grammy για την συνολική του προσφορά, Χρυσή Σφαίρα για τον Καλύτερο Άνδρα ηθοποιό, πριν επιστρέψει στην καθαρή υποκριτική γνωρίζοντας σημαντική επιτυχία και ως ηθοποιός στα φιλμ που έπαιξε μεταξύ 1959-1982.

Ο Φρεντ Ασταίρ πέθανε στις 22 Ιουνίου 1987 στο Λος Άντζελες από πνευμονία με τον ηθοποιό και πρόεδρο πια των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν, να τον αποχαιρετά αποκαλώντας τον «Θρύλο της Αμερικής» και «Απόλυτο Χορευτή».