Γράφει ο Γιάννης Σεργένης
821 μ.Χ., Κωνσταντινούπολη. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος κατά τη διάρκεια μίας τελετής διαλέγει τη μέλλουσα νύφη του. Ανάμεσα στις κοπέλες, ξεχωρίζει μία για την ομορφιά της, την Κασσιανή. Θαμπωμένος ο Θεόφιλος από το κάλλος της νεαρής κοπέλας, ο νους του πέταξε στον παράδεισο, στον Αδάμ και την Εύα και της λέει: «Ὡς ἂρα διά γυναικός ἐρρύη τὰ φαῦλα» (Από μία γυναίκα προήλθαν στον κόσμο όλα τα κακά), αναφερόμενος στην αμαρτία και τις συμφορές που προήλθαν από την Εύα. Το μυαλό της Κασσιανής, όμως, πέταξε στη Βηθλεέμ, σε ένα στάβλο, εκεί που μία γυναίκα θα έφερνε στον κόσμο τον Σωτήρα και του απαντά: «Ἀλλά καὶ διά γυναικός πηγάζει τά κρείττω» (και από μία γυναίκα ήρθαν τα καλά). Το πόσο πληγώθηκε ο εγωισμός του νεαρού αυτοκράτορα με το θράσος μίας κοπέλας να του δώσει μία τόσο έξυπνη απάντηση, δεν περιγράφεται. Η κατάληξη αυτού του διαλόγου, όμως, είναι μία άλλη ιστορία…
Οι δύο παραπάνω φράσεις μπορούν να περιγράψουν τη γυναίκα. Και επειδή δε μας αρέσουν οι βαρύγδουπες και υπερβολικές εκφράσεις, όπως παράδεισος και κόλαση, θα πούμε πως:
Μία γυναίκα είναι υπεύθυνη ή έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για ότι καλό και ότι κακό μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός άνδρα.
Η επιρροή της γυναίκας στη ζωή ενός άνδρα είναι ίσως η μεγαλύτερη που θα δεχθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του. Θα είναι διαρκής και θα αλλάξει πολλές μορφές και ιδιότητες, με πρώτη και κύρια την ιδιότητα της μητέρας. Και θα συνεχιστεί αυτό ως φίλη στους πρώιμους και εφηβικούς έρωτες, ως σύντροφος, ως σύζυγος και μητέρα των παιδιών του, ως ερωμένη, με κάθε της ιδιότητα θα παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή του.
«Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα».
Η γυναίκα είναι ένα αξιοθαύμαστο πλάσμα, ένα από τα τέσσερα θεμέλια του κόσμου (των ανδρών), όπως λέει και ο Καζαντζάκης. Γιατί χωρίς αυτές, μεταξύ μας, πώς θα ζούσαμε; Χωρίς τον έρωτα, το φλερτ, την απόλαυση της γυναικείας συντροφιάς, όλα αυτά που δίνουν νόημα στη ζωή ενός άνδρα.
Ο Ωνάσης είχε πει πως: «Αν δεν υπήρχαν γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν σημασία».
Και έτσι είναι… χωρίς τη γυναικεία παρουσία δε θα υπήρχε ομορφιά, έρωτας, απόλαυση… θα χανόταν το νόημα στη ζωή μας, μαζί με τα αρχέγονα ανδρικά ένστικτα: το κυνήγι, τη μάχη, την κατάκτηση. Και ας μας δυσκολεύουν πολλές φορές. Και ας νομίζουμε πως είναι πλάσματα που έχουν έρθει από άλλον πλανήτη. Και, και ,και…. Τι σημασία έχει; Εξάλλου, όπως έχει πει και ο μεγάλος Δανδής Oscar Wilde:
«Οι γυναίκες φτιάχτηκαν για να τις αγαπάμε, όχι για να τις καταλαβαίνουμε».