O Francis Albert Sinatra, γνωστός ως Φρανκ Σινάτρα ο σπουδαιότερος Αμερικανός τραγουδιστής του 20ου αιώνα, όπως συχνά χαρακτηρίζεται, γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1915 στο Χοουμπόκεν του Νιου Τζέρσεϊ, από γονείς Ιταλούς μετανάστες και μεγάλωσε με πλήρη απουσία μουσικής  παιδείας. Τραγουδιστής αποφάσισε να γίνει το 1933, όταν άκουσε τον Μπίγκ Κρόσμπι να τραγουδά ζωντανά. Ξεκίνησε με την ορχήστρα του τρομπετίστα Χάρι Τζέιμς και μετά ακολούθησε η συνεργασία με τον Τόμι Ντόρσεϊ και σύντομα η καριέρα του άρχισε να απογειώνεται.

Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο που έγινε το 1941 στην ταινία «Las Vegas Nights» και οι ατομικές εμφανίσεις που ξεκίνησε στα τέλη του 1942, έκαναν την δημοφιλία του ιδίως στο νεανικό κοινό να φτάσει σε επίπεδα που μόνο οι  Βeatles και ο Έλβις Πρίσλεϊ είχαν καταφέρει να ανεβούν. Στα τέλη του 1944 ξεκίνησε να ηχογραφεί για την δισκογραφική εταιρεία Columbia τις μεγάλες του επιτυχίες, ένα πρόβλημα όμως που παρουσιάστηκε στις φωνητικές του χορδές και κάποια δημοσιεύματα που εμφανίστηκαν στον Τύπο για διασυνδέσεις του με το οργανωμένο έγκλημα, οδήγησαν την καριέρα του σε εμφανή πτώση.

Η επάνοδός του πραγματοποιήθηκε με την ερμηνεία του στην ταινία «Όσο υπάρχουν Άνθρωποι» του Φρέντ Τσίνεμαν,  για την οποία απέσπασε βραβείο Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου. Το 1953 υπέγραψε συμβόλαιο με την Capitol Records και το Άλμπουμ του «Come Dance With Me» του εξασφάλισε το πρώτο του Βραβείο Γκράμι. Το 1960 μετά από μια πολλή επιτυχημένη εμφάνισή του με το περίφημο «Rat Pack» στο  ξενοδοχείο Σαντς του Λας Βέγκας , ίδρυσε την δισκογραφική εταιρεία Reprise Records και ηχογράφησε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του «Strangers in the Night», «That΄s Life» και «My Way».

Ως ηθοποιός εμφανίστηκε σε 58 ταινίες και υπήρξε δημοφιλής πρωταγωνιστής καθώς  ξεχώρισε τόσο σε μιούζικαλ με συμπρωταγωνιστή τον Τζίν Κέλι «Τρία κορίτσια και τρείς Ναύτες», όσο και σε καθαρά ερμηνευτικούς ρόλους όπως στο «Μάγκες και Κούκλες» στο πλευρό του Μάρλον Μπράντο, και το πολιτικό θρίλερ «Ο Άνθρωπος της Μαντζουρίας». Ήταν επίσης υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου Ά ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο δραματικό έργο «Ο Άνθρωπος με το χρυσό χέρι».

Το μουσικό του έργο είναι τεράστιο, με περισσότερες από 1400 ηχογραφήσεις. Τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον Ρόναλντ Ρίγκαν το 1985, με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου το 1997 και του απονεμήθηκαν συνολικά έντεκα βραβεία Γκράμι. Οι τελευταίοι δίσκοι που ηχογράφησε ήταν τα «Duets» το 1993 και «Duets II» το 1994 και η τελευταία συναυλία του πραγματοποιήθηκε το 1995.

Έζησε μια έντονη ζωή, είχε όποια γυναίκα ήθελε, παντρεύτηκε τέσσερεις φορές, την δεύτερη με την Άβα Γκάρντνερ το είδωλο όλου του αντρικού πληθυσμού εκείνης της εποχής και δημιούργησε τεράστιο σκάνδαλο με τον γάμο του με την Μία Φάροου που ήταν μόλις 19 ετών. Παρόλο που κατηγορήθηκε για διασυνδέσεις με την Ιταλική Μαφία, υπήρξε στενός φίλος και υποστηρικτής του Τζον Κένεντι και του Ρόναλντ Ρίγκαν. Πέθανε στο Λος Άντζελες στις 14 Μαίου του 1998 από έμφραγμα του μυοκαρδίου, ύστερα από μακροχρόνια περίοδο με σοβαρά προβλήματα υγείας.