Συνέντευξη στην Πέννυ Κροντηρά
Βαθιά ευγενής, ιδιαίτερα οξυδερκής, με θαυμαστό καλλιτεχνικό εύρος και εξαίρετη ποιότητα χαρακτήρα, ο Δαυίδ Ναχμίας αποτελεί το κατάλληλο πρόσωπο για την εναρκτήρια συνέντευξη του “The Gentleman Way” και είναι τιμή μας που αποδέχτηκε την πρότασή μας! Σεβόμενος το κύρος της μουσικής περιόδου που ασχολείται και εκτείνεται από την αρχή του 20ου αιώνα μέχρι το 1965 μας μεταφέρει με τη συντροφιά του πιάνου του και των μελωδικών ενορχηστρώσεών του σε μουσικά μονοπάτια υψηλής αξίας και αναμφισβήτητης διαχρονικότητας!
Δημοσιογράφος, μουσικός και ψυχολόγος… Άνθρωπος του πνεύματος! Πώς είναι λοιπόν η ψυχολογία ενός καλλιτέχνη;
Η ψυχολογία ενός καλλιτέχνη, βρίσκεται σε αλληλουχία με την άδεια που του δίνει ο κόσμος να συνεισφέρει και ο βαθμός της συνεισφοράς που του επιτρέπεται, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος όχι τόσο με το ταλέντο του όσο με την σκληρή δουλειά. Συνεπώς η καλή ψυχολογία είναι ευθέως ανάλογη με την αποδοχή η οποία έρχεται ως αντιστάθμισμα της σκληρής δουλειάς.
Θεωρείτε ότι πλέον υπάρχουν καλοί γνώστες της μουσικής κληρονομιάς μας;
Σε μία εποχή εύκολης πρόσβασης στις πληροφορίες, όλοι είναι γνώστες αριθμών και γεγονότων. Τη μουσική κληρονομιά όμως δε φτάνει να την γνωρίζει κανείς, πρέπει να την βιώσει από μέσα, να ποτιστεί μέχρι το μεδούλι από την ομορφιά, να ευφρανθεί βαθιά και να αισθανθεί αυτό που αισθάνθηκαν οι πρόγονοί του. Μόνον έτσι θα μπορέσει να μεταφέρει την ατμόσφαιρα και πάντως όχι προσπαθώντας να εκβιάσει το μυστικό καταγράφοντας τετριμμένες πληροφορίες. Ο τηλεφωνικός κατάλογος είναι γεμάτος από πληροφορίες, αλλά δεν περιέχει ούτε μία ψυχική ιδέα.
Ασχολείστε με μια ιδιαίτερη περίοδο μουσικής δημιουργίας. Τι σας κέρδισε σε αυτή;
Συγκινήθηκα πολύ από την αθωότητα των ανθρώπων που ζούσαν εκείνο τον καιρό. Με εντυπωσιάζει πάντα το πόσο λίγα χρόνια περάσανε και πόσο πολύ αυτά τα λίγα χρόνια άλλαξαν τους ανθρώπους. Ο εικοστός αιώνας, υπήρξε συντριπτικός. Συνέτριψε τις καρδιές και την αθωότητα των ανθρώπων και τους δίδαξε με κόπο την κακότητα. Ατέλειωτο ζωντανό σενάριο και στην κορφή η ψευδαίσθηση της τεχνολογίας που λίγο ακόμα και θα μας έκανε υπεράνθρωπους πριν καλά καλά γίνουμε άνθρωποι. Οι υδρατμοί των ψυχών που ξεχειλίζουν, μετασχηματίστηκαν σε τέχνη… πίνακες ζωγραφικής, ποιήματα, λογοτεχνία και τραγούδια… ατέλειωτα τραγούδια.
Η μουσική γιατρεύει τη ψυχή ή ενεργοποιεί μνήμες;
Η μουσική γιατρεύει την ψυχή εκείνη που έχει ανοιχτούς τους πόρους για να την δεχθεί. Ενεργοποιεί μνήμες, γλιτώνει την ψυχή από τον μαρασμό και την μαλακώνει. Είναι ένα αεράκι που κρατάει όσο του επιτρέπουμε.
Ποιοι καλλιτέχνες λειτούργησαν ως πρότυπα για εσάς;
Οι κλασικοί πρωτίστως… ο Σκαλκώτας, ο Βάρβογλης, ο Καλομοίρης, ο Προκόφιεφ, ο Σοστακόβιτς, ο Μπετόβεν, ο Μότσαρτ και ατέλειωτοι άλλοι που με πότισαν από μικρό. Τους άφηνα να ξεχυθούν μέσα μου ως δάσκαλοι από τον καιρό που δεν τους καταλάβαινα μέχρι σήμερα που λίγο πιο πολύ τους καταλαβαίνω. Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποιον από όλους μιας και σήμερα αυτό που με σχηματίζει είναι το ίζημα του συνόλου των ακουσμάτων.
Παρατηρώ ότι πορεύεστε με σταθερούς συνεργάτες. Τι επιζητάτε στους ανθρώπους που συνεργάζεστε;
Να σκέφτονται με την καρδιά και να αισθάνονται με το μυαλό. Να έχουν τη δυνατότητα πρωτίστως να διαχειρίζονται ψυχικά την ερμηνεία τους και όχι εκτελεστικά. Να αντιλαμβάνονται πως το ταλέντο είναι ένα παιδικό παιχνίδι για να κοροϊδεύουμε τους χαζούς ενώ αντίθετα, οι καριέρες στηρίζονται στη σκυλίσια δουλειά, την αυταπάρνηση και τις ατέλειωτες πρόβες. Πάντοτε πίστευα πως ο εργατικός νικάει τον ταλαντούχο τον τεμπέλη. Αυτά.
Έχετε αισθανθεί την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό σας;
Ναι. Τους ευχαριστώ αλλά τους ανατάσσω. Εγώ τα βρήκα έτοιμα και απλά τα αγάπησα. Αν κάποιος θέλει να με αγαπάει γιατί αγάπησα τα έτοιμα, ευπρόσδεκτος, αλλά εγώ είμαι ένας απλός δίαυλος που προσπαθεί να βοηθήσει να ακουστούν οι φωνές των μεγάλων μας κι έχουμε τόσο πολλούς στο ελληνικό πάνθεον. Πιο μεγάλη χαρά μου δίνει όταν αγαπάνε αυτό που αγάπησα παρά εμένα προσωπικά.
Ποια η επιβράβευση σας;
Η εξόρυξη αυτής της από χρόνια κουκουλωμένης πολιτιστικής αξίας. Είναι αυτοσκοπός μου αυτό. Το μόνο πράγμα που με ενδιαφέρει σε αυτή τη ζωή. Να αποκαλύψω σε αυτό τον υπέροχο λαό -στο μέτρο που μου επιτρέπει- ποιος είναι ο πραγματικός θησαυρός που παραθεωρεί. Να του δείξω αυτό το αληθινό χρυσάφι που ανακάλυψα.
Ποια άλλα είδη μουσικής απολαμβάνετε;
Οι ιδιωτικές μου στιγμές κατακλύζονται από κλασική μουσική. Από εκεί ξεκίνησα και εκεί ανήκω πάντα. Στον Γαλαξία του Τρίτου Προγράμματος!
Ποιοι οι άνθρωποι της ζωής σας;
Επέλεξα από νωρίς να μην κάνω παιδιά και οικογένεια, αλλά η τέχνη μου, απολαμβάνει των ίδιων ακριβώς περιποιήσεων που θα απολάμβανε μία ενδεχόμενη οικογένεια. Εκείνη εις αντάλλαγμα μου παρέχει απλόχερα το ζην αλλά και το ευ ζην.
Που μπορεί ο κόσμος να σας απολαύσει;
Αυτή τη στιγμή έχω στα χέρια μου τρεις ημερομηνίες που είναι: 17/12/17, 27/12/17 και 07/01/18 όπου θα επαναλάβουμε με την παραδεισένια Χρυσούλα Στεφανάκη την επιτυχημένη (σε επίπεδο προσέλευσης) παράστασή που κάναμε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 19 Νοεμβρίου με χαμηλότερες τιμές εισιτηρίων.
Τι ονειρεύεστε, τι αναπολείτε και τι ελπίζετε;
Τα όνειρά μου είναι απόλυτα συντονισμένα με το ένα και μοναδικό πράγμα που αγαπάω στη ζωή μου. Την τέχνη μου. Αυτό που ελπίζω, είναι να μου δίνονται όλο και περισσότερες ώρες για να ασχολούμαι με αυτήν.
Τι σας στενοχωρεί στην κοινωνία του σήμερα;
Πως οι άνθρωποι πιστεύοντας την διογκωμένη υποκουλτούρα των ειδήσεων των 8, δεν αντιλαμβάνονται πόσο τυχεροί να ζούνε σε αυτή την περίοδο είναι, πόσο πιο ωραία είναι η ζωή τους από όσο οι διαμορφωτές της γνώμης τους περιγράφουν, που δεν παραδέχονται πως ζούμε στην καλύτερη περίοδο που γνώρισε η ανθρωπότητα. Έτσι διακινδυνεύουν την προσέλκυση και πραγμάτωση των αρνητικών σκέψεών τους. Θα μου άρεσε περισσότερο ένας κόσμος που μετράει πιο πολύ τις ευλογίες παρά τις ατυχίες του. Δεν υπήρξε εξάλλου μέχρι σήμερα κάποιος που να περίμενε κακό και να του ήρθε καλό αλλά και το αντίθετό.
Θεωρείτε ότι οι άνδρες έχουν χάσει το ρόλο τους;
Ναι. Οι συμπεριφορές τους είναι περισσότερο αντιδράσεις στην απελευθέρωση της γυναίκας. Αυτό τους ξεθεμελίωσε και τους μάρανε. Υπήρχε ανέκαθεν μία διελκυστίνδα η οποία αυτό τον καιρό τους τρομοκρατεί πιο πολύ από ποτέ. Ο άντρας δεν γίνεται αποδεκτός ως κυβερνήτης ούτε καν του σκύλου του και για πρώτη φορά υποχρεώνεται να ζητάει συγγνώμη και να πληρώνει ανεξόφλητα γραμμάτια των προπαππούδων του. Ο εισαγγελέας να τους κουνάει το δάχτυλο από την έδρα είναι αυτό που φοβούνται πιο πολύ. Σταματήστε με εδώ…
The Gentleman Way: Ποιες οι σκέψεις σας;
Η πρώτη μου σκέψη ως προς την εκσυγχρονισμένη έννοια του όρου: Gentleman, είναι λίγο κυνική. Σκέφτομαι πως πλέον όταν ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου του για να περάσει η συνοδός του, είτε το αυτοκίνητο είναι καινούργιο είτε η συνοδός…
Είναι μία εξαιρετική ιδέα εν πρώτοις η οποία υπονοεί αισιόδοξα πως ακόμα υπάρχουν gentlemen ανάμεσά μας. Εύχομαι από καρδιάς να υπάρχουν. Εύχομαι από καρδιάς η ιδέα σας να ευδοκιμήσει και ν’ απορροφηθεί.